از طریق اقامت در خانه و بازدید از روستا، پرو را شخصاً بشناسید

محتوای مقاله

با ایستادن بر روی خط الراس مشرف به یکی از عجایب هفت گانه جهان، نمی توان گفت چه چیزی نفس گیرتر بود: ارگ اینکاهای قرن پانزدهمی که در زیر آن پراکنده بود، یا 16 مادر پرویی که با احساسات غلبه کردند.

بالا در آند باشکوه ماچوپیچو در ارتفاع 2430 متری از سطح دریا نفس گیر است. تصویر نمادین قله Huayna Picchu، که زیر بنای ویرانه‌ها قرار دارد، بسیار چشمگیرتر است: کوه‌های سبز تیره، چمن سبز روشن، نقاط سفید آلپاکاهای در حال چرا و نور خورشید که از سنگ 600 ساله منعکس می‌شود.

محتوای مقاله

رسیدن به آنجا نیازمند کار است و حس هیبت و شگفتی ایجاد می کند. اما برای زنان روستای Huilloc Alto، بسیار بیشتر است.

ما 100 درصد اصل و نسب اینکا را احساس می کنیم. ما هنوز از همان روش های مسکن با سنگ استفاده می کنیم. ما چنین ارتباطی را با اجداد خود احساس می کنیم. او به عنوان یک یتیم جوان، صحبت گردشگران درباره ماچو پیچو را شنید. «فکر می کردم روزی با توریست ها بروم. Gracias por eso،” او از طریق یک مترجم گفت در حالی که اشک در چشمانش حلقه زد.

زنان Huilloc از نوادگان اینکاها هستند که به طرز هوشمندانه معابد، خانه ها و انبارهایی را ایجاد کردند که امروزه مورد توجه قرار می گیرند. میراث جهانی یونسکو. تاریخ گذاری اخیر رادیوکربن نشان می دهد که از حدود 1420 پس از میلاد تا 1530 پس از میلاد اشغال شده است، زمانی که متروک شد.

این زنان کچوا (مانند 95 درصد از کوهنوردان محلی) علیرغم زندگی در 100 مایل دورتر، به دلیل هزینه و تدارکات هرگز به ماچو پیچو نرفته اند. آنها هرگز با قطار سفر نکرده بودند، که تنها راه رسیدن به آنجاست، مگر اینکه یک سفر طاقت فرسا چهار روزه را به پایان برسانند. و هرگز مثل قبل از آخرین اتوبوس سواری در بوفه غذا نخوردند.

محتوای مقاله

محتوای مقاله

سرگشتگی آنها در قطار پانوراما و میز دسر جای خود را به پچ پچ های بلند و اشک ها داد زیرا با صندل های چرمی ریز به عرشه دیدبانی مشرف به ماچوپیچو بالا رفتند. در متناوب بین اسپانیایی و بومی آنها کچوا، احساسات قابل لمس بود.

نورما کالر، راهنمای تور Intrepid Travel، که به عنوان یک کچوا بومی نیز احساساتی بود، ترجمه کرد: «آن‌ها از حضور در اینجا احساس خوشبختی می‌کنند، زیرا از کودکی رویای آن‌ها بوده است که یک روز از ماچو پیچو بازدید کنند. «اکنون آنها چنین فرصتی دارند. (وقتی برای اولین بار در مورد پیوستن به تور به آنها گفته شد)، همه خانم ها بالا و پایین می پریدند و می گفتند: “اوه خدای من، ما به ماچوپیچو می رویم.” رویاهای ما به حقیقت پیوسته است.”

سفر آنها توسط بنیاد غیرانتفاعی Intrepid امکان پذیر شد، که با پروژه های اجتماعی در کشور کار می کند، مانند Awamaki، که از جامعه Huilloc با فروش منسوجات خود در فروشگاه Ollantaytambo یا بازدید از روستاها حمایت می کند، همانطور که گروه ما روز قبل انجام داد. سفر به ماچو پیچو

آواماکی ماریو داوطلب گفت: «کار با تعاونی تأثیر زیادی بر زندگی آنها دارد. او با ترجمه ژوزفین سالا کروز، 46 ساله، می گوید که پولی که از فروش آثارش به گردشگران بازدیدکننده به دست می آورد مستقیماً به فرزندان و خانه اش می رسد. او بسیار سپاسگزار است که شما آمدید و ملاقات کردید… با این پول، آنها می توانند تحصیلات بهتری برای فرزندان خود فراهم کنند تا بتوانند در آینده زندگی بهتری داشته باشند.”

محتوای مقاله

در روستای آنها، ما یاد گرفتیم که چگونه زنان نخ های پشم بریده شده از گوسفند یا آلپاکا را می چرخانند، چگونه با استفاده از گیاهان و مواد معدنی مختلف آن را به رنگ های مختلف رنگ می کنند و چگونه یک بند می بافند. با هم مرغ، لوبیا لیما و سیب زمینی (بیش از 3500 نوع در پرو وجود دارد!) خوردیم که در زمین روی سنگ های داغ پخته شده بودند. با ما مثل خانواده رفتار می شد و خداحافظی با آنها بعد از دو روز پرمشغله با هم ناراحت کننده بود.

در مورد اقامت خانواده در دریاچه تیتیکاکا، چند صد کیلومتری جنوب، همینطور بود. در آنجا، گروه تور Intrepid ما به چهار خانواده تقسیم شد، و ما نگاهی دست اول به فرهنگ آنها، از برداشت سیب زمینی بسیار مهم گرفته تا مراقبت از حیوانات، داشتیم. شب ها که گرما نیست، تخت های ساده مان را با پتوهای پشمی سنگین می پوشاندیم تا سرما نخوریم. خانواده‌ها با ما وقت می‌گذراندند، لباس‌های سنتی را که هر روز می‌پوشند به ما می‌پوشانند – نه برای عکس لباس پوشیدن – و تور را برای یک بازی بداهه والیبال می‌شکنند. ساکنان محلی گردشگران را کتک زدند. این یک نگاه اجمالی غیرمنتظره و شگفت انگیز به زندگی آنها بود.

Intrepid پروژه های اجتماعی و تعامل شخصی را در هر سفری گنجانده است – چه سفر کلاسیک نه روزه پرو یا 21 روزه اصلی پرو. (20 مسیر مختلف در پرو دارد و بیش از 900 سفر در بیش از 100 کشور). این سفر پایدار و تعاملی در واقعی ترین شکل آن است. “حمایت از جوامعی که با آنها کار می کنیم برای ما در Intrepid بسیار مهم است. ما با استفاده از حمل و نقل محلی، ماندن با آنها، سوار شدن با آنها از اقتصاد محلی حمایت می کنیم.

محتوای مقاله

در اوروبامبا، در دره مقدس، از یکی دیگر از شرکای آن بازدید کردیم. پشت یک دیوار سنگی در خیابان اصلی، AMA مکانی آرام و آرام با باغ‌ها، مهد کودک، زمین بازی، فروشگاه تجارت منصفانه و رستورانی ارگانیک است که از مادران مجرد حمایت می‌کند.

«ایده من پختن غذاهای ساده اما خانگی است. خولیو سانچز، مالک، مرد جوانی با جاه طلبی های بلند برای کسب و کارش، می گوید: «از باغی تا بشقاب دیگر.

این فلسفه به خوبی با اهداف Intrepid همخوانی دارد.

کالر گفت: “هر کاری که ما انجام می دهیم یک هدف دارد و آن ایجاد تفاوت است.”

محتوای مقاله