حذف رهبری سمی در نیروهای مسلح کانادا | نظر

محتوای مقاله

متن زیر در پاسخ به هشدار مشاور ارشد به سربازانی که نیروهای کانادایی را ترک می‌کنند به دلیل “رهبری سمی” که در 28 می ظاهر شد، نوشته شده است:

نیروهای مسلح کانادا (CAF) انحصار رهبران احمق، جامعه‌گرایان، مستبدان یا افرادی که فاقد هوش هیجانی هستند را ندارد. آنها را می توان در سران شرکت های بزرگ، مدارس، بیمارستان های بزرگ و حتی در کلیسا یافت – هر کجا که بتوانند از نردبان رسمی بالا بروند. CAF از این مشکل رهبری سمی مستثنی نیست. حتی می‌توانم استدلال کنم که CAFها، به دلیل ماهیت سخت‌گیرانه و بسیار منظم‌شان، محیطی مساعد برای رهبری سمی ایجاد می‌کنند.

محتوای مقاله

چگونه رهبری سمی را تعریف کنیم؟ به تعبیر من، یک رهبر زمانی سمی می شود که تأثیر ناسالمی که بر کارمندان خود اعمال می کند عواقب جدی در خارج از محل کار داشته باشد.

یکی از افسران ارشد درباره رئیسش به من چنین نوشت: او گفت که سرپرستش «دستکاری می کند، دروغ می گوید، شما را تحقیر می کند، از قدرتش سوء استفاده می کند، به شما حمله می کند، شما را تحقیر می کند، با دروغ گفتن درباره شما، محیط شما را فاسد می کند، به حرفه شما آسیب می رساند، به شما حسادت می کند. به شما حسادت می کند تا جایی که اعتماد خود را به زنجیره فرماندهی از دست می دهید، شما را منزوی می کند و به آرامی شما را نابود می کند و در همه سطوح تأثیر می گذارد: ذهنی، جسمی، عاطفی و غیره.

چرا رهبران سمی تحمل می شوند؟ زیرا آنها به سرعت به نتیجه می رسند و این باور را تقویت می کنند که از رویکرد درست استفاده می کنند. در کوتاه مدت، این تکنیک کار می کند. غیر قابل انکار است با این حال، در درازمدت، چنین رهبرانی صدمات بی‌اندازه‌ای وارد می‌کنند، و آنچه را که من «ردپای تخریب» می‌نامم را پشت سر می‌گذارند: مشاغل از بین رفته، کارکنان در درمان، افراد کاملاً خسته و بدبین، و گاهی اوقات زندگی‌های شکسته.

با گذشت زمان، رهبران سمی یک جو ناسالم را در تیم خود ایجاد می کنند، آب و هوای هر انسان برای خودش. همسالان دیگر زمانی را برای یادگیری در مورد سلامت روانی هم تیمی های خود اختصاص نمی دهند زیرا روحیه تیمی وجود ندارد. این اتفاق می افتد که هیچ دستوری وجود ندارد.

محتوای مقاله

رهبران سمی اغلب به این دلیل تبلیغ می شوند که مؤثر هستند، حتی بسیار مؤثرند. اما با یک رهبر سمی، مردم روی پوسته تخم مرغ راه می روند. آن‌ها سعی می‌کنند بهترین تلاش خود را بکنند، مخصوصاً در ابتدا، زیرا می‌خواهند از ناپدید شدن ناگهانی زمین بدون هشدار از زیر پایشان جلوگیری کنند. اما این رهبران فقط خواستار برتری نیستند. عصای خود را می شکنند تا جایی که بازگشتی ندارند. آنها میوه را فشار می دهند تا دانه ها و پالپ له شوند. در نهایت، کل سازمان ضرر می کند.

به جای مشاهده اثربخشی در رهبری سمی، زنجیره فرماندهی باید درک کند که مستبدان به موفقیت کلی فکر نمی کنند. آنها فقط موفقیت خود را می بینند.

من می دانم که از نظامیان بسیار بیشتر از غیرنظامیان مورد نیاز است. این یکی از معدود زمینه های شغلی است که می توانید در آن نهایت فداکاری را انجام دهید. من همچنین می دانم که نیروها باید برای وحشیانه نبرد آماده شوند که به آن تشدید می گویند. من به سخت گیری اعتقاد راسخ دارم. این یک فرآیند مهم برای ایجاد جنگنده است. نیروها از طریق آموزش و تمرین سخت می شوند. الگوی رهبری که در طول این آموزش ها و این تمرین ها انجام می شود، لزوماً سخت، سخت و شدید است. اما شما می توانید بدون اینکه در معرض توهین، تحقیر و آزار و اذیت قرار بگیرید، بسیار خواستار باشید. مرز بین اقتدار سفت و سخت و خشونت باریک است، اما وجود دارد و همیشه باید به رسمیت شناخته شود.

محتوای مقاله

وقتی آموزش افسری پیاده نظام را گذراندم، این عبارت ساده به من القا شد: «اول کار، بعد نیروها». رهبران سمی فقط نیمه اول این شعار را اعمال می کنند. خوشبختانه ذهنیت در طول زمان تغییر کرده است. امروزه “ماموریت اول، نیروها همیشه” است.

در گذشته، خودشیفتگی گاهی با کارآمدی و تکبر با رهبری اشتباه گرفته می شد. خوشبختانه روزگار در حال تغییر است. آموزش در مورد مسائل مربوط به تنوع، آزار و اذیت و مشمولیت برای اعضای جامعه LGBTQ+ ارائه می شود، به عنوان مثال. صداها هم بلند می شود. تردید کمتری برای تشدید نگرانی ها به سطوح بالاتر فرماندهی و محکوم کردن سوء استفاده از رهبران سمی وجود دارد.

هر چه بیشتر این رهبران را در همه سطوح حذف کنیم، الگوهای بد کمتری به افسران و افسران درجه یک ارائه می کنیم. امید هست.

اریک سیو – یک پیاده نظام و پیشاهنگ سابق. او از سال 1992 تا 2014 خدمت کرده و مشاور دفاعی است.

محتوای مقاله