این برای تمدید فصل برای نجات غریق در فضای باز است | نظر

محتوای مقاله

شنبه آغاز شنا تحت نظارت در سواحل عمومی اتاوا است. متأسفانه، برای خانواده یک پسر نه ساله که اوایل ماه جاری در یکی از سواحل بریتانیا غرق شد، خیلی دیر شده است.

در حال حاضر، ناجیان غریق اتاوا هر سال فقط دو ماه در سواحل عمومی گشت می زنند. استخرهای عمومی نیز فقط از اواسط ژوئن تا پایان آگوست باز هستند. این امر به این صورت است که هر تابستان افزایش دما رکورد پشت سر هم می شکند و ساکنان به شدت به دنبال راه هایی برای غلبه بر گرمای بی سابقه هستند.

محتوای مقاله

تغییرات آب و هوایی هر روز گرمتر می شود. ماه گذشته گرم ترین ماه مه ثبت شده بود، و با در نظر گرفتن این موضوع، ممکن است زمان آن رسیده باشد که شهر اتاوا تمدید ساعات شنای تحت نظارت در فضای باز را در نظر بگیرد.

در حال حاضر دو دلیل اصلی (با توجه به شهر) وجود دارد که چرا این امکان پذیر نیست.

اول، “اکثریت نجات غریق شهر اتاوا در سواحل و استخرهای روباز دانشجویانی هستند که در برنامه اشتغال تابستانی ما شرکت می کنند.” در نتیجه، ساعت ها محدود است “به دلیل برنامه سال تحصیلی و در دسترس بودن کارکنان برای آموزش و کار پیش فصل.”

دلیل دوم و شاید مهم‌ترین دلیل این است که دوره آماده‌باش دو ماهه نجات غریق همان چیزی است که با بودجه فعلی تعیین‌شده توسط شورای اتاوا مطابقت دارد.

در عوض، خارج از دوره‌های شنا تحت نظارت، شهر اطلاعیه‌های دوره‌ای و یادآوری‌های منظمی را به ساحل‌نشینان صادر می‌کند که شنا بدون ناجی غریق در حال وظیفه «توصیه نمی‌شود».

فرض کنید آپارتمان شما تهویه مطبوع ندارد و دمای بیرون از آن بیش از 30 درجه است، اما دمای آن مانند 40 درجه است. شما برای شنا به ساحل می‌رسید و با اعلامیه‌ای مواجه می‌شوید که می‌گوید هیچ نجات غریق وجود ندارد.

محتوای مقاله

اگر کسی فکر می کند که می خواهید برگردید و به آپارتمان گرم خود برگردید، به خودش دروغ می گوید.

اگر گرما قبل از 15 ژوئن یا بعد از 25 آگوست به شهر برسد (بله، در آخر هفته روز کارگر هیچ ناجی غریق در فضای باز وجود ندارد)، داشتن مکان هایی برای خنک کردن باید یک مشکل بهداشت عمومی باشد.

نداشتن ناجی غریق کافی به دلیل “برنامه سال تحصیلی” منطقی نیست. دبیرستان ها تا ژوئن باز هستند، اما اکثر دانش آموزان تعطیلات تابستانی خود را در ماه آوریل شروع می کنند و بسیاری از آنها دارای گواهینامه های لازم برای کار هستند.

مسئله واقعی این است که شهر باید برای افزایش ساعات غریق غریق مایل به صرف هزینه باشد. وقتی هوا گرم می‌شود، مردم به شنا می‌روند، چه نجات غریق پشت سر داشته باشند یا نه. این باید مسئولیت شهر باشد که تا زمانی که امکان دارد ناجیان غریق در دسترس باشد.

به گزارش کون. ترزا کاوانا، دلیل سومی وجود دارد که تمدید ساعات شنا تحت نظارت ممکن است دشوارتر از آن چیزی باشد که به نظر می رسد: فقدان عمومی ناجیان غریق.

اما برای این نیز راه حلی وجود دارد: پرداخت حقوق رقابتی به امدادگران. در حال حاضر، ناجیان غریق شهری کمی بالاتر از حداقل دستمزد دریافت می کنند. بنابراین، شهر فقط می تواند دانش آموزان دبیرستانی را استخدام کند که نمی توانند به اندازه فارغ التحصیلان کار کنند.

محتوای مقاله

ناجیان غریق در فضای باز در ونکوور بیش از 30 دلار در ساعت درآمد دارند، به این معنی که ناجیان غریق می توانند در اوایل روز ویکتوریا در حال انجام وظیفه باشند. وب سایت شهر اتاوا حقوق فعلی نجات غریق برای مشاغل تابستانی را بین 17881 تا 19274 دلار در ساعت فهرست کرده است. (حداقل دستمزد انتاریو 16.55 دلار است.)

این مشکلی نیست که بتوانیم فردا آن را حل کنیم، اما این بدان معنا نیست که نمی توان آن را حل کرد.

اکثر مرگ و میرهای ناشی از غرق شدن قابل پیشگیری هستند، اما شهر باید مایل باشد که پول لازم را برای اطمینان از مرگ و میرهای غیرضروری کمتر خرج کند.

کیت دی سیلویا-لگو روزنامه نگار و سازمان دهنده جامعه از اتاوا.

محتوای مقاله