یک تاکتیک شرور لیبرال؛ استفاده از افزایش مالیات برای کاشت خشم نسلی

محتوای مقاله

تنها فعالیت سیاسی ملی که واقعاً غیرحزبی است، میل واحد همه سطوح دولت برای سرکوب کردن کانادایی‌ها بر روی خط مالیات است.

لیبرال های فدرال در حال افزایش مالیات بر عایدی سرمایه هستند. مقامات شهری شهروندان را با افزایش عظیم مالیات بر دارایی (7.8 درصد در کلگری) مورد ضربه قرار دادند.

دولت استانی UDP در طول مبارزات انتخاباتی وعده تخفیف مالیاتی فوری را داد و سپس با استفاده از استدلال هایی که اکنون جعلی هستند، از آن صرف نظر کرد.

محتوای مقاله

به ندرت کسی می داند از کجا شروع کند، اما حرکت لیبرال ها به سمت افزایش سرمایه واقعاً نگهبان بدبینانه ای است. پول بیشتری برای خرج کردن جمع آوری می کند، آگاهانه سعی می کند نسل ها را علیه یکدیگر تقسیم کند، در حالی که تضمین می کند بسیاری از جوانان از دارایی های والدین خود بهره مند نمی شوند.

کریستیا فریلند وزیر دارایی این سیاست خشمگین را در سخنرانی خود در مجلس عوام به وضوح بیان کرد.

“شما می خواهید در کشوری زندگی کنید که در آن بالادست ها در تجمل زندگی کنند، اما باید این کار را در جوامع سرپوشیده، با هزینه های بیشتر، با استفاده از خدمات بهداشتی و جت های خصوصی انجام دهید، زیرا حوزه عمومی بسیار تنزل یافته است، و آیا خشم اکثریت قریب به اتفاق هموطنان کم برخوردارشان اینقدر داغ است؟

او گفت که افزایش مالیات ها “تضمین می کند که ثروتمندترین ها سهم خود را بپردازند.”

چه باری . . محصول جانبی مضر خود را انتخاب کنید فقط بخش کوچکی از جمعیت ما اینگونه زندگی می کنند. اما تدابیر مالیاتی فریلند بخش بزرگی از سالمندان را که عاقلانه از شرایط مطلوب سال‌های درآمد خود برای پس‌انداز و سرمایه‌گذاری استفاده کرده‌اند، ضربه زد.

اگر آنها به اندازه کافی خوش شانس باشند که چنین ارزش خوبی را در یک سال جمع کنند، اکنون این مالیات بر 67 درصد از سود سرمایه بالای 250000 دلار اعمال می شود.

محتوای مقاله

محتوای مقاله

به نظر می رسد این یک پیروزی بزرگ برای جوانانی است که با شرایط وخیم اقتصادی دست و پنجه نرم می کنند که تحت نظارت لیبرال ها بدتر شده است.

اما واقعاً چیزی در آن برای Millennials و Gen Z Canadians (شرایط فریلند) به جز وعده های مبهم برای مسکن بهتر و غیره وجود ندارد.

با این حال، نتیجه، پول کمتری از سوی والدینی خواهد بود که کمک مالی می‌کنند، حتی اگر فرزندانشان به میانسالی می‌رسند.

من شخصاً سالمندی را به سختی می شناسم که به فرزندان خود کمک مالی نکند. کمک به سالمندان به ندرت از والدین آنها دریافت می شد و معمولاً مورد نیاز نبود.

مالیات فقط یک مالیات است، حتی اگر آن را به خشم بین نسلی بپوشانید. او فقط از افرادی که کاری با آن دارند پول می گیرد و آن را در جیب دولت می گذارد تا فقط برای گرفتن رای به حقه ای سرازیر شود.

اما خسارت این مالیات بسیار فراتر می رود و حقوق بازنشستگی افراد و گروه هایی – برای مثال پزشکان – را که تنها مسئول صندوق های بازنشستگی خود هستند، تهدید می کند.

ابرثروتمندان مالیات را به عنوان یک مزاحمت جزئی رد می کنند. آنها راه هایی برای اجتناب از آن پیدا خواهند کرد.

محتوای مقاله

اما بسیاری از طبقه متوسط ​​شاهد ناپدید شدن پول بیشتر در مالیات خواهند بود. دادگاه های جوانان فریلند کاری جز تشویق رسمی خشم بیشتر در بومرها انجام نخواهد داد.

(به من اعتماد کنید، سن‌گرایی در راه است، و توهین‌ها زیاد است؛ کانادایی بودن همیشه آنقدر سرگرم‌کننده نیست، به‌ویژه برای کسی که به سود سرمایه نزدیک‌تر از تماشای برنده شدن واشنگتن در بازی هاکی نیست.)

UGP آلبرتا به صحنه سیاسی سیاست های مالیاتی، شعار خاص خود را اضافه کرده است.

قبل از انتخابات سال گذشته وعده کاهش چشمگیر مالیات بر درآمد در استان ها را داده بودند. این امر باعث صرفه جویی 1500 دلاری در سال برای یک خانواده چهار نفره می شود.

این به نخست وزیر دانیل اسمیت کمک کرد تا اکثریت را به دست آورد. آلبرتی ها دلایل زیادی برای انتظار وقفه در سال مالیاتی 2023 دارند.

سپس، در حوالی کریسمس، اسمیت و وزیر دارایی‌اش شروع به گفتن کردند که عمیقاً نگران کسری‌های جدید استانی هستند، حتی اگر اعداد خودشان چنین چشم‌اندازی را نشان نمی‌داد.

در زمان بودجه، وعده های بزرگ ناگهان ناپدید شدند. آلبرتایی ها نیمی از کمک های وعده داده شده را تا سال 2026 و بقیه تا سال 2027 نخواهند دید.

اما ضربه زننده اینجاست. این استان به تازگی سومین ارتقای رتبه اعتباری خود را در سال دریافت کرده است. اقتصاد خوب پیش می رود، هزینه بدهی در حال کاهش است. آنها دیگر در مورد کسری صحبت نمی کنند.

و بدون مزایای مالیاتی.

اگر خواستی گریه کن گاهی کمک می کند.

ستون دان برید به طور منظم در هرالد ظاهر می شود.

X: @DonBraid

محتوای مقاله