نامه های امروز: آیا خدمات پاسپورت باید خیلی بد باشد، کانادا؟

محتوای مقاله

مشکلات پاسپورت: آیا سرویس باید اینقدر نامرغوب باشد؟

درخواست تمدید پاسپورت فرستادم. تماس 14 ژوئن از پاسپورت کانادا در مورد درخواست را از دست دادم و از من خواسته شد که دوباره تماس بگیرم. 14 ژوئن زنگ زدم و 274 امین صف بودم. وقتی تماس ناموفق بود به 98 در صف رسیدم. در 18 ژوئن دوباره امتحان کردم و 418 تماس در پیش بود. یک ساعت و 32 دقیقه طول کشید تا یک فرد زنده بدست بیاید. پس از ارسال درخواست خود در 1 آوریل، به من گفتند که عکس های پاسپورت من قابل قبول نیست و باید آنها را دوباره انجام دهم و دوباره ارسال کنم.

محتوای مقاله

یادداشتی که می گفت به دلیل تعطیلات سنت ژان باپتیست در کبک، مراسم 24 ژوئن کند خواهد بود، سرگرم شدم. اگر من در 18 ژوئن 418 در صف باشم، زمان انتظار در 24 ژوئن چقدر خواهد بود؟ دلیل این کمبود خدمات چیست؟ آیا آنها کارمندان دولت هستند که از خانه کار می کنند و نان می پزند یا سگ راه می اندازند یا واقعاً خدمات باید اینقدر وحشتناک باشد؟

کارول بادناخ، اتاوا

شهر اتاوا به یک استراتژی جدید برای سالمندان نیاز دارد

با رسیدن به پایان ماه سالمندان، شایان ذکر است که تقریباً 20 درصد از جمعیت اتاوا بالای 55 سال هستند.

من مطمئن هستم که شهر می تواند تمام کارهای خوبی را که برای سالمندان انجام داده است فهرست کند. اما این همان لیستی است که 10 سال پیش ایجاد شد. این در حالی است که طرح سالمندان باید به روز شود. برنامه فعلی برای سال های 2020-2022 طراحی شده است. دوازده سال پیش، کمیته مشورتی سالمندان با یک میزگرد کمتر موثر برای سالمندان جایگزین شد که پس از ابتلا به کووید، تشکیل جلسه نداد.

گروه سالمندان در حال رشد است و شهر باید به آینده خود نگاه کند. سالمندان مسکن، حمل و نقل، تفریح، مراقبت های بهداشتی و سایر سیاست ها و الزامات را در کجا مد نظر قرار می دهند؟
به نظر می رسد دیگر مسائل مربوط به سالمندان در اولویت نیست و به آن پرداخته نمی شود. زمان بازگرداندن کمیته مشورتی شهروندان ارشد فرا رسیده است.

محتوای مقاله

پیتر ون بوشوتن، رئیس سابق کمیته مشورتی شهروندان ارشد

با تشکر از مقاله تونی لوغرا در مورد غم و اندوه

پاسخ: چرا هنوز در 12 ژوئن سالگرد درگذشت یکی از عزیزان را جشن می گیریم.

مقاله تونی لوفارو در مورد مقابله با غم و اندوه به وضوح ارائه شده است و به زیبایی بیان شده است، خواندن و تأمل لذت بخش است. بنابراین بسیاری از رویکردهای معمول برای تسلی و تسلی خاطر داغدیدگان در ایجاد آسایش ناکام هستند. این واقعاً در مورد پیمایش در آب های ناشناخته به امید بقا است. این یک سفر بدون مقصد مشخص است، و برای اکثر ما، این نوع عدم اطمینان ترسناک است. یافتن معنا در آیین با پتانسیل آن برای احساسات عمیقا شخصی پاداش شگفت انگیزی دارد. از به اشتراک گذاشتن این افکار سپاسگزاریم.

سلیا ام. کارتر، بروکویل

انعام دادن اکنون یک تست استرس واقعی است

پاسخ: کمی از غرب وحشی، 17 ژوئن.

روزی روزگاری انعام دادن یک کار ساده و گاهی گیج کننده بود. مشتریان خدمات رستوران نمونه را با چند دلار اضافی پاداش می دهند. یک دهه و یک بیماری همه گیر بعد، چشم انداز اوج به یک حماسه اوج خیره کننده تبدیل شده است.

در حالی که بسیاری از مصرف‌کنندگان در طول همه‌گیری به دلیل همدلی سخاوتمندانه انعام دادند، انتظار انعام‌های بالاتر از زمان کووید جا افتاده است. فشار انعام همه جا فراگیر شده است، زیرا هر معامله، مهم نیست چقدر پیش پا افتاده، می تواند باعث ایجاد فرصت انعام شود. نیاز دائمی به محاسبه و انتخاب سرنخ مناسب به یک تمرین ذهنی طاقت فرسا تبدیل شد. هر معامله مانند یک آزمون کوچک برای سخاوت، آگاهی اجتماعی و، از قضا، احتیاط مالی شخص بود.

دونو باندورا، اتاوا

این مقاله را در شبکه اجتماعی خود به اشتراک بگذارید