درختان کنار جاده می توانند موانع واقعی برفی باشند، اتاوا | نظر

محتوای مقاله

شاید عجیب باشد که در مورد ایمنی زمستانی در کابوس یک هفته گرم و بدبو صحبت کنیم، اما این داستان خیلی جالب است که نمی توان از آن گذشت. شورای شهر اخیراً به اتفاق آرا یک پروژه آزمایشی برای “حصار برفی زنده” را تصویب کرد که آنقدر عالی است که می تواند یک تک شاخ باشد.

این ایده ابتدا به ذهن ساکنان روستایی وودلندز رسید، زیرا آنها از از دست رفتن درختان اتاوا ناراحت بودند. همانطور که آندریا سیسون و پم چیلز برای من توضیح دادند، در سال 2023، روستایی اتاوا بیش از 1200 هکتار از جنگل را از دست داد. سیسون و شیلی به دنبال راه‌هایی برای تشویق مردم به حفاظت از جنگل‌ها و پرچین‌ها بودند.

محتوای مقاله

بعد به فکر برف افتادند.

جاده های روستایی در زمستان به ویژه در برابر طوفان هایی که بادهای شدید و بادهای سفید را به همراه دارند آسیب پذیر هستند – چیزی که من خیلی با آن آشنا هستم.

در اواسط دهه 1990، من در یک روستای روستایی کوچک در شرق شهر کبک زندگی می کردم. یک شب زمستانی در راه بازگشت به خانه، 10 ساعت در جاده کوچکی بین بزرگراه ترانس کانادا و خانه ام گیر افتادم. طوفان خیلی سریع شروع شد و حدود 12 اتومبیل را در همان جاده با خود برد، که ناگهان برف غیرقابل تردد شد زیرا برف روی آن شسته شد و هیچ حائل کنار جاده ای برای مهار آن وجود نداشت.

رفتن به خانه خودکشی خواهد بود. شما نمی توانستید 10 فوت جلوی بینی خود را ببینید. یک نفر دو هفته قبل از قرار گرفتن در معرض قرار گرفتن در همان منطقه پس از سردرگمی در طوفان دیگری جان باخت. به همین دلیل هیچ کس نتوانست ما را نجات دهد. فقط منتظر ماند.

یکی از افراد گروه، جوانی حدودا 20 ساله، در ماشین خود تنها بود و با موتور روشن به خواب رفت. جسد او را 36 ساعت بعد پیدا کردیم. او در مسیری قرار داشت که ارتفاع کمتری نسبت به مزارع اطرافش داشت و ماشینش خیلی سریع زیر برف پوشیده شد و از لوله اگزوز شروع شد. مونوکسید کربن بقیه کار را انجام داد.

محتوای مقاله

فرانسوا را می‌توانست با یک حصار، یا حتی بهتر از آن، با ردیفی از درختان یا یک پرچین ضخیم نجات دهد.

زیبایی طرح Rural Woodlands ترویج بیشتر درختان از طریق اتصال آنها به ایمنی جاده در زمستان بود. زمانی که آنها آن طرح را در سال 2022 به Rideau-Jock Coun ارائه کردند. دیوید براون، او روی آن پرید.

ابتکار براون برای اجرای یک پروژه آزمایشی حصار برفی زنده به رهبری Rideau Valley Conservancy هفته گذشته به اتفاق آرا تصویب شد و ما باید شاهد کاشت اولین درختان در سال 2025 باشیم.

شما را نمی‌دانم، اما در تمام سال‌هایی که در اتاوا زندگی می‌کنم، هرگز ندیده‌ام که چیزی به این آرامی و به این سرعت پیش برود. باید از سیسون و شیلز بپرسم که راز آنها چیست، زیرا فهرست بلندبالایی از ابتکارات دارم که می‌خواهم در شورای شهر شرکت کنم، و هر جادویی که این دو دارند، می‌خواهم تکه‌ای از آن را به دست بیاورم.

متاسفانه هیچ میانبری وجود نداشت. آنها به تازگی راهی برای ترکیب دو ایده خوب پیدا کرده اند که اکثر مالکان در کنار جاده های روستایی با آن مخالف نیستند (طبق طرح جدید، آنها در ازای واگذاری بخشی از زمین خود برای زندگی حصارهای برفی غرامت خواهند گرفت) بدون هزینه اضافی برای شهر، زیرا این پول از برنامه آب پاک موجود در روستا تامین می شود.

محتوای مقاله

سیسونز توضیح داد: «این برای مالکان بی دردسر است. براون تایید کرد که در تمام بحث هایش در مورد پروژه آزمایشی هیچ اعتراضی از کسی نشنیده است. در مورد رسیدن به اجماع صحبت کنید.

او با ابراز خوشحالی از حمایت یکپارچه اعضای شورا، گفت: “ما چرخ را دوباره اختراع نمی کنیم.” “این اتفاق بسیار نادری است.”

و از همه بهتر، همه برنده می‌شوند: جاده‌های امن‌تر، مالکان شادتر و درختان و پرچین‌های بیشتر برای کمک به تنفس بهتر کل شهر.

Rural Woodlands، یک سازمان غیرانتفاعی محلی کوچک که توسط داوطلبان اداره می شود و با بودجه اندکی کار می کند، توانسته است این شهر را در یک هدف بسیار عالی متحول کند که در کمترین زمان از ایده به واقعیت پشتیبانی شده به اتفاق آرا تبدیل شد.

من به گرمی آنها را تشویق می کنم، اما ما از قبل گرمای کافی داریم. در عوض کلاهم را نوک می زنم.

بریژیت پلرین (آنها/آنها) نویسنده اتاوا است.

محتوای مقاله