دانش آموزان دبیرستانی یک اپلیکیشن مبتنی بر هوش مصنوعی برای سفر ایمن ایجاد می کنند

محتوای مقاله

دو دانش آموز دبیرستان مریوال یک برنامه کامپیوتری ایجاد کرده اند که از هوش مصنوعی برای ترسیم ایمن ترین مسیرها برای عابران پیاده و رانندگان بر اساس داده های تصادفات تاریخی در اتاوا استفاده می کند.

روهان باهل و متیو ژو، هر دو 16 ساله، صدها ساعت را صرف ایجاد Traffic Helper کردند، که به عنوان یک تکلیف پایان سال برای کلاس علوم کامپیوتر سال 12 آنها شروع شد و به چیزی بسیار بزرگتر تبدیل شد.

محتوای مقاله

باهل که در کلاس 11 برنامه لیسانس بین المللی Merivale (IB) با ژو است، گفت: “ما می خواستیم آن را یک درجه بالاتر ببریم.” برای ساخت آن زمان بیهوده ای صرف شد.»

باهل گفت که ایده این اپلیکیشن پس از تصادف عابر پیاده در محله به وجود آمده است: در ماه اکتبر، یک دانش آموز مریوال هنگام عبور از خیابان در تقاطع خیابان مریوال و ویو مونت درایو با یک ون برخورد کرد و به شدت مجروح شد.

بال گفت: «ما تحت تأثیر این اشتیاق بودیم تا از تکرار چنین اتفاقاتی جلوگیری کنیم. ما می خواستیم اپلیکیشنی ایجاد کنیم تا مردم بتوانند مسیر خود را نه تنها بر اساس زمان و مسافت، بلکه برای ایمنی نیز برنامه ریزی کنند. به این سوال پاسخ می دهد: “چگونه امن ترین مسیر را انتخاب کنیم؟”

باهل و ژو، دوستانی از اولین روزهای برنامه IB خود، شروع به نوشتن یک برنامه رایانه ای کردند که داده های منبع باز و هوش مصنوعی را برای بهینه سازی سفر ایمن ترکیب می کند.

این پروژه با توسعه الگوریتمی آغاز شد که کارآمدترین مسیر را بر اساس زمان و مسافت محاسبه می‌کند، سپس دانش‌آموزان آن را بر اساس داده‌های Open Ottawa تغییر دادند، که مجموعه‌های داده بزرگی را ارائه می‌دهد که حوادث ترافیکی را بر اساس مکان فهرست می‌کند.

محتوای مقاله

دانش‌آموزان از چارچوب‌های OpenAI و مدل‌های یادگیری ماشینی مانند TensorFlow پایتون و PyTorch متا استفاده کردند.

Leaflet، یک کتابخانه جاوا اسکریپت، یک نقشه منبع باز از اتاوا ارائه کرده است. آنها همچنین از OSMnx، یک ابزار پایتون که به آنها اجازه می‌داد شبکه‌های خیابانی اتاوا را مدل‌سازی کنند، و ابزارهای کدنویسی مانند HMTL، CSS و جاوا اسکریپت استفاده کردند.

ژو گفت که چالش برانگیزترین بخش پروژه این بود که مطمئن شویم همه بخش های آن به خوبی کار می کنند.

ژو گفت: «زمان زیادی طول کشید زیرا اطلاعات زیادی در مورد APIهایی که پایتون و جاوا اسکریپت (واسطه های برنامه نویسی برنامه) را به هم متصل می کنند وجود ندارد. “اما در نهایت ما همه چیز را فهمیدیم.”

اپلیکیشن Traffic Helper به کاربران اجازه می دهد تا تجربه سفر خود را شخصی سازی کنند. آنها می توانند مقادیر فردی را برای ایمنی، زمان و مسافت تعیین کنند، به این معنی که کاربران می توانند هر زمان که بخواهند بر ایمنی تأکید کنند.

Bahl گفت: “هیچ برنامه ترافیک دیگری وجود ندارد که ایمنی را بهینه کند.” “همه ابزارهای دیگر – نقشه های گوگل و اپل – به سریع ترین و کوتاه ترین فاصله نگاه می کنند.”

محتوای مقاله

او گفت که این اپلیکیشن همچنین کاربردهای بالقوه ای برای برنامه ریزان شهری دارد و می تواند پیامدهای ایمنی و جریان ترافیک اضافه کردن چراغ راهنمایی، به عنوان مثال، به یک تقاطع معین را پیش بینی کند.

برنامه منبع باز در GitHub در دسترس است. دانش‌آموزان قصد تجاری‌سازی آن را ندارند، اما می‌خواهند دیگران در ساخت آن به آنها کمک کنند تا مردم در سراسر جهان بتوانند از آن استفاده کنند.

بال گفت: “این برنامه مانند یک هسته یا چیزی است: ما می خواهیم افراد دیگری به این برنامه بپیوندند و در آن مشارکت داشته باشند، آن را بسازید تا بتوان از آن به نفع افراد بیشتری استفاده کرد.”

بهل گفت که این برنامه در حال حاضر محدود به اتاوا است، اما با در دسترس قرار گرفتن قدرت محاسباتی بیشتر، می توان آن را به شهرهای دیگر گسترش داد.

باهل و ژو که هر دو در رشته علوم کامپیوتر یا مهندسی برنامه ریزی می کنند، می گویند که در مرحله بعد می خواهند یک دستیار شخصی آنلاین ایجاد کنند که متناسب با نیازهای سالمندان و معلولان باشد.

محتوای مقاله