هر کسی ممکن است شنوایی خود را از دست بدهد. اجرای عیب یابی | نظر

محتوای مقاله

روز جهانی آگاهی از شوانومای دهلیزی 22 ژوئن است و من آن را جشن خواهم گرفت. 20 سال از زمانی که تشخیص داده شد من مبتلا به “نوروم آکوستیک” که شوانوم دهلیزی نیز نامیده می شود، می گذرد و به دنبال آن رادیوسرجری با چاقوی گاما می گذرد.

نوروم آکوستیک یک تومور مغزی غیر سرطانی نادر است که روی عصب هشتم جمجمه‌ای ایجاد می‌شود که از مغز به گوش داخلی منتهی می‌شود.

محتوای مقاله

از دست دادن شنوایی در یک گوش، وزوز گوش یا مشکلات تعادلی همه از علائم نوروم آکوستیک هستند و تشخیص زودهنگام کلیدی است.

من هنوز ام آر آی سالانه ام را انجام می دهم که نشان می دهد تومور رشد نکرده است و خوشبختانه نیازی به درمان بیشتری نیست.

درمان گاما نایف من اوج فرآیندی بود که در پاییز سال 2003 آغاز شد، زمانی که در نهایت به پزشک خانواده ام گفتم که به نظر می رسد مشکل شنوایی دارم. داشتن نامی برای مشکلم آرامش بخش بود و این نام آنقدر که می ترسیدم ترسناک نبود. من یاد گرفتم که با ام آر آی آسان تر، تشخیص نوروم آکوستیک آسان تر است، اما هنوز هم بسیار نادر هستند.

همانطور که نوروم آکوستیک من به آرامی رشد می کرد، حدود یک سانتی متر، سه گزینه اولیه داشتم: هیچ کاری نکن و تماشا کنم. جراحی از طریق گوش برای برداشتن آن؛ یا رادیوسرجری برای چندین سال، من یک اسکن MRI انجام دادم زیرا شنوایی من همچنان رو به وخامت بود.

در ژوئن 2006، نوروما به دو سانتی متر افزایش یافت و زمان آن فرا رسید که به جراح مغز و اعصاب برگردیم و با همان انتخاب روبرو شویم: جراحی یا انواع مختلف پرتوها. من تابش را انتخاب کردم، ممنون که گزینه جراحی را داشتم.

محتوای مقاله

چاقوی گاما کاملاً یک چاقو نیست، از پرتوهای بسیار دقیق تابش برای درمان نواحی آسیب دیده مغز و از بین بردن تومور نورومای آکوستیک استفاده می کند.

در طول این فرآیند، من شبیه مردی از فضای بیرونی به نظر می رسیدم: یک قاب سر استریوتاکسیک با چهار پین به سرم وصل شده بود. فریم در طول عمل روی سرم باقی ماند تا در طول تصویربرداری و درمان در وضعیت ثابتی قرار بگیرم.

در حالی که درمان از رشد تومور جلوگیری کرد، نتیجه ناشنوایی در سمت راست بود. من اکنون سمعکی دارم که به کم شنوایی یک طرفه کمک می کند، که شامل یک میکروفون فرستنده در گوش است که با سمعک کار نمی کند و یک گیرنده سمعک در گوش که بهتر می شنود.

وقتی صدا از ناحیه سخت شنوایی می آید، به صورت بی سیم به گوش بهتر هدایت می شود. با این حال، تاخیرهایی وجود دارد که جهت صدا را تعیین می کند که می تواند باعث مشکلات امنیتی جدی شود.

وبینار اخیری که توسط انجمن نوروم آکوستیک کانادا برگزار شد، شنوایی شناسانی را معرفی کرد که در مورد تأثیر عاطفی کم شنوایی یک طرفه بحث کردند: «احساس سرخوردگی، انزوا و استرس. روابط تیره با خانواده، دوستان و همکاران به دلیل مشکلات ارتباطی و اضطراب منجر به رفتارهای اجتنابی می شود. فشار آوردن برای شنیدن طاقت‌فرسا است و از دست دادن بخشی از آنچه گفته می‌شود بیش از از دست دادن یک شوخی است، همین کافی است که در حضور در یک رستوران یا اتاق شلوغ با یک میکروفون پرهیاهو تردید کنید.

محتوای مقاله

برای همه مهم است که بدانند کم شنوایی فقط یک بیماری سالمندان نیست. هر کسی ممکن است کم شنوایی داشته باشد. با ما روبرو شوید، واضح و آهسته صحبت کنید، پارس نکنید، فریاد نزنید یا نپرسید که آیا سمعک استفاده می کنیم یا خیر. ما عمدا نمی شنویم

لوئیز راچلیس نویسنده اتاوا و همکار سابق شهروند اتاوا است. انجمن نورومای آکوستیک کانادا یک موسسه خیریه حمایتی، اطلاع رسانی و آموزشی است. هدف ANAC ترویج تشخیص زودهنگام، درمان موفق و پشتیبانی پس از جراحی است. برای کسب اطلاعات بیشتر، به www.anac.ca مراجعه کنید.

محتوای مقاله