او از نظر قانونی در 20 سالگی نابینا شد. او اکنون برای تیم ملی کانادا هاکی بازی می کند

محتوای مقاله

کنراد ادر بیست ساله هرگز با بینایی خود مشکلی نداشته است. سال 2017 تفاوتی نداشت زیرا او برای یک قرار ملاقات “روتین” اپتومتری آماده می شد، که تصور می کرد منجر به گفتگوی “به نظر خوب می رسد، سال آینده می بینمت”.

ادر گفت: «مادر من عینک می‌زند و من در آن زمان عینک نمی‌زنم. بنابراین او من و خواهرم را تشویق کرد که به چشم پزشک برویم زیرا او فکر می‌کرد که ما به سن دانشگاه می‌رسیم و احتمالاً به عینک نیاز داشت زیرا او به عینک نیاز داشت.»

محتوای مقاله

در بیشتر قرارها، ادر قبل از مراجعه به چشم پزشک، اسکن و آزمایشات منظمی داشت، از جمله عکس فوندوس، که در آن عکسی از پشت چشم برای بررسی شبکیه گرفته می‌شود. ادر می‌گوید که این ویزیت به‌طور طبیعی ادامه پیدا کرد زیرا آنها در حال انجام آزمایشات استاندارد بودند.

هیچ چیز در مورد ملاقات چیزی غیرعادی را نشان نمی داد تا اینکه ادر به یاد آورد که چشم پزشکش اسکن های آزمایش را بالا نگه داشته و متوقف شده است.

او به من نگاه کرد و چیزی شبیه این گفت: “می‌دانی، من صلاحیت این نظر را ندارم و نمی‌خواهم از پایگاه دانش خود خارج شوم، اما فکر می‌کنم این شواهد محکمی است که نشان می‌دهد شما بیماری دارید. “.

ادر به یاد می آورد که علیرغم اخبار تغییر دهنده زندگی، در طول جلسه احساس راحتی می کرد.

ادر گفت: «راستش، من بی خبر بودم. من واقعاً تأثیرات بیماری را درک نکردم.»

در طول سال بعد، ادر تحت یک سری آزمایش‌ها قرار گرفت و تشخیص داده شد که به رتینیت پیگمانتوزا، یک بیماری ژنتیکی که در آن سلول‌های شبکیه به آرامی می‌میرند و منجر به از دست دادن بینایی می‌شود.

محتوای مقاله

ادر، 27 ساله، با مدرک اقتصاد از دانشگاه لورنتین در سادبری، اکنون در اتاوا زندگی می کند و آخرین تلاش خود را دنبال می کند: بازی هاکی کور.

“من دید مرکزی دارم، اما دید محیطی ندارم، و این تجربه من در بازی هاکی کور را مشخص می کند. این چیزی است که زندگی من را مشخص می کند.”

سال گذشته، ادر در حال مرور یوتیوب بود و متوجه شد که یک بازی هاکی کانادا-ایالات متحده را کور تماشا می کند.

ادر گفت: «من داشتم به آن نگاه می‌کردم و می‌گفتم: «بسیار خوب به نظر می‌رسد، به نظر سرگرم‌کننده است». «همه نابینا هستند. من نابینا هستم. شاید ارزش امتحان کردن را داشته باشد.”

بعداً با جستجوی سریع در گوگل، ادر وب سایت هاکی نابینایان کانادایی را پیدا کرد که یک کمپ آموزشی تابستانی را تبلیغ می کرد. این کمپ برای چند روز طراحی شده است و به افراد نابینا و کم بینا این فرصت را می دهد که هر روز بر روی یخ رفته و مهارت های خود را توسعه دهند. Eder بلافاصله ثبت نام کرد.

“هرگز بازی نکرد [blind hockey] البته قبل از این، من به بخش توسعه منصوب شدم.» من این شانس را داشتم که با تعدادی از بچه های بزرگ، بازیکنان هاکی نابینای بزرگ از سراسر کشور ملاقات کنم.”

محتوای مقاله

ادر سالهاست که هاکی بازی نکرده است. مانند اکثر بچه های کانادایی، پدر و مادر ادر او را در جوانی در یک باشگاه ثبت نام کردند و او تا 10 سالگی بازی کرد.

ادر گفت: «فوتبال در آن نقطه قدرت را گرفت. این واقعاً ورزشی بود که بیشتر عمرم را انجام دادم. من همچنان انجام میدهم.”

در طول اردوی آموزشی، به ورزشکاران – از مبتدی تا با تجربه – فرصت های زیادی برای بهبود و نشان دادن مهارت های خود داده شد.

“هاکی نابینا در سازماندهی این رویدادها کار فوق العاده ای انجام می دهد، از جمله همه چیز از اطمینان از داشتن غذا در شکممان تا ترتیب دادن حمل و نقل به و از پیست.”

در نهایت، اردوی تمرینی به ادر فرصتی داد تا در تیم ملی برای مسابقات هاکی نابینایان کانادا در سال 2024 جایگاهی کسب کند.

در آخرین روز اردو، به من و چند بازیکن دیگر که در بخش توسعه کاملاً موفق بودند، این فرصت داده شد که دعوت شویم و در پایان در بازی نمایشگاهی خود مقابل بازیکنانی با عملکرد بالا بازی کنیم. مسابقات”.

هاکی نابینایان کانادا برای اولین بار در سال 2009 با نام “Courage Canada Hockey for the Blind” تأسیس شد، اما در سال 2016 نام آن تغییر یافت. سازمان ملی ورزش برنامه های متنوعی را در سراسر کانادا برای کودکان، جوانان و بزرگسالان با توانایی های بازی متفاوت که نابینا یا کم بینا هستند اجرا می کند.

محتوای مقاله

ادر گفت: “در هاکی کور، ما اساسا از یک سیستم طبقه بندی استفاده می کنیم.” “سه طبقه بندی مختلف از بینایی وجود دارد، و این ورزش اجازه می دهد تا “دید” زیادی روی یخ در هر زمان مشخص شود. بنابراین ما آن را زیبا نگه می داریم.»

این لیگ از استانداردهای واجد شرایط رده بندی فدراسیون بین المللی ورزش های نابینایان استفاده می کند که بازیکنان را به عنوان B1، B2 یا B3 طبقه بندی می کند. ورزشکاران نابینا به عنوان B1 طبقه بندی می شوند و هر چه دید عملکردی بیشتری داشته باشند، تا 10 درصد بینایی عملکردی، مقیاس بالاتر می رود. Eder در کلاس B3 قرار می گیرد.

«این تصور غلط وجود دارد که اگر نابینا باشید، نمی‌توانید چیزی را ببینید. اما در واقعیت، این مورد در مورد اکثر مردم، از جمله من، که از نظر قانونی نابینا هستیم، صادق نیست. طیف بسیار گسترده ای از دید وجود دارد که هر یک از ما می توانیم در زندگی روزمره خود از آن استفاده کنیم.'

ادر می‌گوید فرصتی برای ایجاد روابط زیادی از روی یخ وجود دارد که بر اساس آن وجه مشترک از دست دادن بینایی روی یخ است، اما روی یخ، رفاقت فقط بر روی ورزش متمرکز است.

یکی از جالب‌ترین چیزها این است که وقتی با یک دسته از ورزشکاران دیگر روی یخ بیرون می‌روید، این کیفیت کاملاً از بین می‌رود. شما به عنوان بازیکن هاکی روی یخ رفتید.

محتوای مقاله

برای ادر، هاکی نابینا با مزایای بسیاری همراه بود که او از آنها قدردانی کرد.

«شاید به طور کلی کیفیت این ورزش باشد، اما به شما چیزی می دهد که برای آن تلاش کنید. این به شما این فرصت را می دهد تا خود را بهبود بخشید، سلامت جسمی و روانی خود را بهبود بخشید.

اگرچه این ورزش همچنان از پروتکل های ایمنی استاندارد فدراسیون بین المللی هاکی استفاده می کند، برخی از قوانین و تجهیزات برای جبران نقص بینایی بازیکنان اصلاح شده است.

یکی از این ابزارها یک پیک تطبیقی ​​است که سه برابر اندازه یک توپ سنتی هاکی است و از فولاد توخالی با بلبرینگ‌هایی ساخته شده است که هنگام حرکت صدا ایجاد می‌کند.

ادر گفت: “به طور کلی، مهاجمان کمی دید بیشتر و مدافعان کمی کمتر خواهند داشت.” این یک قانون سخت و سریع نیست، اما فکر می‌کنم این یکی از دلایلی است که من سعی کردم به عنوان یک B3 به جلو بازی کنم.

ادر در سطح رقابتی بازی می کند که در آن همه ورزشکاران باید از نظر قانونی نابینا باشند، اگرچه در سطح تفریحی ورزشکاران فقط باید بینایی داشته باشند.

در حالی که از دست دادن بینایی در مراحل بعدی زندگی می تواند مانند یک چالش غیرقابل حل به نظر برسد، ادر می گوید که او معتقد است که مردم قوی تر از آن چیزی هستند که فکر می کنند و فرصت های جدید همیشه می توانند پدیدار شوند، حتی اگر مسیر فرد مسیر متفاوتی را طی کند. “گاهی اوقات ما موقعیت هایی را که می توانیم از عهده آنها برآییم دست کم می گیریم.”

محتوای مقاله