سقف انتشار بدون کاهش تولید نفت و گاز غیرممکن است: دیلویت

محتوای مقاله

کلگری – طبق گزارش جدید دیلویت، شرکت‌های نفت و گاز کانادایی که با محدودیت‌های آلایندگی فدرال مواجه هستند، به جای سرمایه‌گذاری در فن‌آوری‌های گران‌قیمت جذب و ذخیره‌سازی کربن، تولید خود را کاهش خواهند داد.

گزارشی به سفارش دولت آلبرتا که نسخه ای از آن توسط Canadian Press به دست آمده است، با هدف ارزیابی تأثیر اقتصادی سقف پیشنهادی انجام شده است.

محتوای مقاله

یافته‌های او با موضع دولت فدرال در تضاد است که سقف پیشنهادی آن برای انتشار گازهای گلخانه‌ای از بخش نفت و گاز، سقفی برای آلودگی است، نه سقفی برای تولید. و از موضع آلبرتا حمایت می کند که سقف اجباری تولید را کاهش می دهد و عواقب اقتصادی جدی در پی خواهد داشت.

اما گزارش دیلویت همچنین این ایده را که پذیرش گسترده فناوری‌های جذب و ذخیره‌سازی کربن باعث کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای در بخش نفت و گاز در سال‌های آینده می‌شود، شک می‌کند و نشان می‌دهد که این سناریو منطقی نیست.

در گزارش دیلویت آمده است: “ما انتظار داریم تولیدکنندگان تا سال 2030 به 20 مگاتن کاهش انتشار محدود شوند که باید از طریق سرمایه گذاری در CCS (گرفتن و ذخیره کربن) یا با کاهش تولید به دست آید.”

کاهش تولید در مقایسه با سرمایه گذاری در CCS گزینه مقرون به صرفه تری خواهد بود.

بخش نفت و گاز بزرگترین صنعت انتشار دهنده کانادا است و افزایش تولید ماسه های نفتی به این معنی است که انتشار کل این بخش در زمانی که بسیاری از بخش های دیگر اقتصاد با موفقیت در حال کاهش انتشار کل خود هستند در حال افزایش است.

محتوای مقاله

محتوای مقاله

در سطح جهانی، تقاضای نفت در حال افزایش است و آژانس بین‌المللی انرژی پیش‌بینی کرده است که تقاضای جهانی نفت در سال 2030 3.2 میلیون بشکه در روز بیشتر از سال 2023 خواهد بود، اگرچه این آژانس همچنین انتظار دارد که رشد عرضه در این دهه از رشد تقاضا پیشی بگیرد.

در چارچوب پیش‌نویسی که در دسامبر گذشته منتشر شد، دولت فدرال پیشنهاد کرد که انتشار نفت و گاز را محدود کند تا به کاهش تغییرات آب و هوایی کمک کند. این قوانین صنعت را ملزم می کند که انتشار گازهای گلخانه ای را تا سال 2030 بین 35 تا 38 درصد از سطح سال 2019 کاهش دهد. شرکت‌ها همچنین می‌توانند اعتبارات افست بخرند یا به صندوق کربن زدایی کمک کنند که این نیاز را به 20 تا 23 درصد کاهش می‌دهد. درصد

اما گزارش دیلویت نشان می دهد که تولید نفت این کشور می تواند بین سال های 2021 تا 2040 30 درصد و تولید گاز بیش از 16 درصد افزایش یابد. این اعداد بر اساس پیش بینی تنظیم کننده انرژی کانادا و سیاست فعلی دولت است.

Deloitte می‌گوید این بدان معناست که سازندگان دو گزینه برای رعایت محدودیت‌های آلایندگی خواهند داشت. آنها می توانند سرمایه گذاری زیادی در جذب و ذخیره کربن – گرفتن انتشار گازهای گلخانه ای از تولید نفت در محل و ذخیره ایمن آنها در زیر زمین – یا کاهش افزایش تولید برنامه ریزی شده انجام دهند.

محتوای مقاله

صنعت نفت و گاز خود جذب و ذخیره کربن را به عنوان کلید کاهش انتشار گازهای گلخانه ای و در عین حال افزایش تولید ترویج می کند. صنعت شن و ماسه نفت که مسئول بخش عمده انتشار گازهای گلخانه ای در بخش نفت و گاز کانادا است، پیشنهاد کرده است 16.5 میلیارد دلار برای شبکه عظیم جذب و ذخیره کربن در شمال آلبرتا هزینه کند.

اما گروهی از شرکت‌های پشتیبان این پیشنهاد، موسوم به Pathways Alliance، هنوز تصمیم نهایی برای سرمایه‌گذاری اتخاذ نکرده‌اند و می‌گویند که به اطمینان بیشتری در مورد سطح حمایت و بودجه دولت برای این پروژه نیاز است.

گزارش دیلویت نتیجه می گیرد که هزینه جذب و ذخیره کربن آنقدر بالاست که در بسیاری از موارد از نظر اقتصادی غیرقابل دوام است.

این شرکت اعلام کرد بعید است که بسیاری از شرکت‌ها این مسیر را در تلاش برای رعایت محدودیت‌های آلاینده‌ها دنبال کنند و در عوض تولید را کاهش دهند.

در این گزارش آمده است: «توجه به این نکته مهم است که سرمایه گذاری در CCS پس از اجرا غیرقابل برگشت است.

اما کاهش تولید را می توان معکوس کرد. با توجه به این عوامل، ما هیچ سرمایه‌گذاری در CCS را پیش‌بینی نمی‌کنیم.»

محتوای مقاله

گزارش دیلویت نتیجه می گیرد که محدودیت های اجباری در انتشار گازهای گلخانه ای در بخش نفت و گاز منجر به کاهش تولید، از دست دادن مشاغل و سرمایه گذاری، و کاهش “قابل توجه” تولید ناخالص داخلی در آلبرتا و بقیه کانادا می شود.

دیلویت می‌گوید که محصولات معدنی، پالایشی و خدمات آب و برق نیز در صورت کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای به دلیل نزدیکی به بخش نفت و گاز، کاهش تولید واقعی را تجربه خواهند کرد.

گزارش دیلویت نشان داد که تولید نفت آلبرتا در سال 2030 بدون سقف 10 درصد کاهش می یابد و تولید گاز طبیعی نیز 16 درصد کاهش می یابد. این سقف همچنین به معنای کاهش تولید سوخت فسیلی در بریتیش کلمبیا، ساسکاچوان و نیوفاندلند است.

بر اساس گزارش دیلویت، تا سال 2040، تولید ناخالص داخلی آلبرتا 4.5 درصد و تولید ناخالص داخلی کانادا یک درصد کمتر از زمانی خواهد بود که محدودیتی برای انتشار وجود نداشته باشد.

ربکا شولتز، وزیر محیط زیست آلبرتا، گفت که این گزارش آنچه را که استان همیشه گفته است، تایید می کند.

ما باید از عقل سلیم استفاده کنیم. شولتز در مصاحبه‌ای گفت، باید داده‌های اجتماعی-اقتصادی را در چشم انداز قرار دهید، وقتی به سیاست‌هایی مانند (سرپوش‌ها) نگاه می‌کنید.

محتوای مقاله

فکر نمی‌کنم کانادایی‌ها بخواهند ببینند که ما کشور را در رکود اقتصادی بیشتر فرو می‌بریم.»

شولتز افزود که آلبرتا متوجه است که اقتصاد جذب و ذخیره کربن چالش برانگیز است. او گفت که سیاست‌های سخت دولت که شرکت‌ها را سود کمتری می‌دهد، سرمایه‌گذاری در کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای را کاهش می‌دهد.

او گفت: «از منظر سیاست، لایه‌بندی همه این اقدامات تنبیهی همچنان فناوری کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای را که ما واقعاً می‌خواهیم در اینجا ببینیم را از بین می‌برد.»

گزارش Deloitte پیش‌بینی می‌کند که آلبرتا در سال 2030 با سقف انتشار گازهای گلخانه‌ای، 54000 شغل کمتر نسبت به بدون شغل خواهد داشت.

محتوای مقاله