شهر اتاوا باید در مورد تغییرات آب و هوایی عملی باشد | نظر

محتوای مقاله

برای خلاصه کردن گزارش اخیر حسابرس کل شهر، ناتالی گوجون، رویکرد اتاوا به تغییرات آب و هوایی کم بودجه و بی اثر است. این شامل پیچ و خم از برنامه هایی است که فاقد هزینه کافی و رهبری مرکزی است. عجب شوکی.

Gudgeon خاطرنشان می کند که شهر در مورد اهداف وعده داده شده کاهش گازهای گلخانه ای عقب مانده است. کارمندان با هم کار نمی کنند. و در صورت وجود هیچ معیاری برای اندازه گیری پیشرفت وجود ندارد.

محتوای مقاله

در سال 2019، شورای شهر «وضعیت اضطراری آب و هوایی» اعلام کرد. اصطلاح “وضعیت اضطراری” به معنای فوریت است، اما هنوز مشخص نیست. برخی بر این باورند که این سیاره در یک گلوله شعله فوران خواهد کرد، اما حتی آن نیز آتش بوروکرات های شهر را روشن نمی کند.

هدف این است که شهر میزان انتشار گازهای گلخانه ای خود را کاهش دهد و ساکنان اتاوا را به انجام همین کار تشویق کند. وقت خود را با فکر کردن به احتمال الف) اتفاق یا ب) اهمیت تلف نکنید. فرآیند تلاش مهمترین چیز است.

متأسفانه، کار خوب تیم تغییر اقلیم و پایداری با بودجه محدود پشتیبانی می شود: فقط 1 میلیون دلار در سال گذشته و 1.4 میلیون دلار در سال جاری. نگران نباشید، همچنین یک بودجه 5 میلیون دلاری برای مخارج سرمایه ای وجود دارد – یعنی کاری که واقعاً باید انجام شود. AG می گوید بیش از نیمی از این بودجه صرف حمایت از بخش 24 نفره می شود.

بیایید نقش کلیدی بالای شهرداری را فراموش نکنیم. تغییر اقلیم آنقدر برای شهر مهم است که یک “تیم ببر” تشکیل شده است که از رهبران ارشد شهر و افسر ارشد بهداشت تشکیل شده است. Gougeon متوجه شد که این گروه معتبر بیشتر یک “سازمان دریافت کننده اطلاعات” است نه سازمانی که شاهد عمل است. سورپرایز دیگه

محتوای مقاله

تقریباً گویی AG معتقد است که برنامه‌های تغییر اقلیم دولتی باید کاری انجام دهند تا اینکه درباره انجام کاری صحبت کنند. شاید این کمی ناعادلانه باشد. چرا افراد خوبی که در تیم تغییرات اقلیمی کار می کنند باید در سطح بالاتری نسبت به همکاران خود در بخش های دیگر عمل کنند که بیشتر آنها تمایلی به تعیین اهداف و سنجش پیشرفت ندارند؟

از نظر واقع بینانه، طرح “اقدامی” آب و هوای شهر هر آنچه را که از چنین طرح هایی انتظار می رود ارائه می دهد. سخنرانی هایی در مورد مشکل وجودی تغییر اقلیم انجام شد. اهداف تعیین شده است. پرسنل استخدام شده پول هدر می رود. پس اگر از انتهای دیگر چیز زیادی بیرون نیاید چه؟ چه کسی واقعاً فکر می کرد چنین اتفاقی بیفتد؟

در واقع، رویکرد شهر به تغییرات اقلیمی مطابق با آن چیزی است که ما در سطح ملی و بین المللی انتظار داریم. پیشگویی عذاب، اهداف دست نیافتنی و کندوی بوروکراسی یک هنجار است. حداقل کارکنان شهری برای رسیدن به جلسه آب و هوای بعدی مجبور نیستند از جت استفاده کنند.

هنگامی که اعضای شورای شهر در هفته آینده گزارش AG را مورد بحث قرار دهند، آنها یک انتخاب خواهند داشت. آنها می توانند تلاش کنند تا رژیم تغییرات آب و هوا را به طور مؤثرتری عمل کنند. بهتر از آن، آنها می‌توانند تلاش‌های شهر را بر روی سازگاری با تغییرات آب و هوا متمرکز کنند، منطقه‌ای که بر خلاف انتشار کلی گازهای گلخانه‌ای اتاوا، شهر تا حدی تأثیر دارد. عملیات شهری تنها پنج درصد از این گازهای گلخانه ای را منتشر می کند.

محتوای مقاله

اعضای شورا در دسامبر گذشته طرحی را تصویب کردند که مبنی بر اینکه هزینه های سرمایه ای برای تغییرات آب و هوایی باید “بر پروژه هایی متمرکز شود که مستقیماً بر انتشار شرکت ها تأثیر می گذارد، (و) با اقداماتی که می تواند توسط شهرداری انجام شود سازگار باشد. این امر منطقی‌تر از تشویق مردم به کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای، هدف دیگر این طرح است.

این زمان خوبی است تا بپرسید که آیا شهر به تیم جداگانه ای برای تغییر آب و هوا نیاز دارد یا خیر. در عوض، این “ببرها” را در مدیریت ارشد مسئول سازگاری با آب و هوا کنید.

مشکل این است که هرگونه کاهش قابل مشاهده در تلاش های ناپایدار شهر برای مبارزه با تغییرات آب و هوایی خشم کسانی را که معتقدند ترکیب درست سیاست، مالیات و همکاری جهانی می تواند همه ما را نجات دهد، برانگیزد. این خوشبینانه است، به بیان مؤدبانه.

بهتر است شهر به جای اینکه وانمود کند که می تواند واقعیت را تغییر دهد، سهم خود را با سازگاری با واقعیت تغییرات آب و هوایی انجام دهد.

رندال دانلی روزنامه نگار و نویسنده اهل اتاوا. با او در randalldenley1@gmail.com تماس بگیرید

محتوای مقاله