از Phoenix تا ArriveCAN: چگونه تدارکات فناوری اطلاعات را برطرف کنیم | نظر

محتوای مقاله

دو فاجعه برجسته بسیاری از کانادایی ها را عمیقاً در مورد توانایی دولت فدرال برای به دست آوردن و مدیریت فناوری اطلاعات لازم برای اداره یک بوروکراسی مدرن قوی با هزینه معقول نگران کرده است.

گزارش حسابرس کل در مورد برنامه ArriveCAN توانایی دولت را برای مدیریت تدارکات فناوری اطلاعات در بالاترین سطح زیر سوال برد. بدتر از آن، این گزارش بازتاب ممیزی هایی است که پروژه های بزرگ دیگر را بررسی می کند، به ویژه سیستم پرداخت فونیکس و سیستم نوسازی مزایای توسعه اجتماعی و استخدامی کانادا.

محتوای مقاله

اگرچه این پروژه‌ها در زمان‌های مختلف در بخش‌های مختلف با اهداف متفاوت انجام شدند، اما از علائم یکسانی رنج می‌برند: تاخیرهای شدید و گرانی هزینه.

هزینه کردن برای انواع خریدها قابل توجه است. با توجه به الزامات تحول دیجیتال مداوم دولت، این نیازهای بودجه احتمالاً برای مدتی ادامه خواهد داشت. برای در نظر گرفتن این موضوع، دولت فدرال در سال 2023، 4.57 میلیارد دلار را صرف خرید فناوری اطلاعات خواهد کرد که در مجموع هزینه های تدارکاتی، پس از دفاع در رتبه دوم قرار دارد.

انجام این کار بیش از صرفاً به دلیل مقدار دلار مهم است. شکست در تدارکات فناوری اطلاعات می تواند منجر به محرومیت از خدمات به کانادایی ها شود و در نهایت می تواند اعتماد عمومی مردم به دولت را تضعیف کند.

از چک کردن مسافران گرفته تا بوروکرات های حقوق بگیر

ArriveCAN، سیستم پرداخت فونیکس و برنامه نوسازی پرداخت مزایا، علیرغم داشتن علائم و خرابی‌های مشابه، همگی رویکرد خاص خود را برای تدارکات داشتند.

ArriveCAN به صورت فوری در مدت زمان بسیار کوتاه – دو ماه – در پاسخ به الزامات بهداشت عمومی برای کاهش شیوع COVID-19 از سفرهای بین‌المللی ایجاد شد. این به لطف معرفی اقدامات استثنایی که انعطاف پذیری در فرآیندهای تدارکات را تضمین می کند ممکن شد.

محتوای مقاله

از سوی دیگر، پروژه‌های فونیکس و ارتقای سود پروژه‌های پیچیده، در مقیاس بزرگ و ذاتاً پرخطر بودند که سال‌ها قبل برنامه‌ریزی شده بودند.

با این حال، زیر ذره بین حسابرس کل، هر سه برنامه تدارکات از نقایص مشابهی رنج می بردند که منجر به شکست های مربوط به آنها شد: پاسخگویی ناکافی، فقدان تخصص داخلی، و تنوع در دامنه.

برای اینکه از این نتایج درس بگیریم و اطمینان حاصل کنیم که برنامه‌های تدارکات آتی به سرنوشت مشابهی دچار نمی‌شوند، چهار گام مهم برای رسیدگی به چالش‌های بالقوه در کوتاه‌مدت، میان‌مدت و بلندمدت باید برداشته شود.

1). همکاری بیشتر بین مقامات ارشد

کمیسیونی از معاونان وزیر باید ایجاد شود تا تجزیه و تحلیلی در سطح سیستم از شیوه های تدارکات فناوری اطلاعات فدرال انجام دهد. کمیته باید این اختیار را داشته باشد که ظرف یک سال به هیئت خزانه داری گزارش دهد و توصیه هایی برای اصلاحات مشخص کند.

این رویکرد در گذشته مورد استفاده قرار نگرفته است زیرا گزارش‌های حسابرس عمومی و سایر تحلیل‌ها به جای سیستم تدارکات فناوری اطلاعات فدرال، بر کمبودهای پروژه خاص متمرکز شده‌اند.

محتوای مقاله

کمیته معاونان وزیران باید با طیف وسیعی از ذینفعان دولت فدرال و همچنین فروشندگان فناوری اطلاعات و حسابرس کل مشورت کند تا جامع ترین تصویر را از سیستم و نقاط قوت، ضعف و کاستی های آن بدست آورد.

مشارکت کارمندان ارشد دولتی در این کمیته نشان دهنده تمایل دولت فدرال برای انجام اقدامات فوری برای کمک به بازگرداندن اعتماد عمومی به پرونده است.

2). کوچک و ساده برنده می شود

اتخاذ شیوه های اثبات شده بخش خصوصی برای از بین بردن شکاف ها در فرآیند تدارکات فدرال باید مورد بررسی قرار گیرد. رویکرد حداقل محصول قابل دوام (MVP) یک مدل رایج در صنعت فناوری خصوصی است.

هدف رویکرد MVP توسعه محصول یا خدماتی است که فقط موارد ضروری را پوشش می دهد و آن را در سریع ترین زمان ممکن پیاده سازی می کند. این بدان معنی است که نسخه پایه اولیه محصول یا خدمات به سرعت تکمیل می شود و در اختیار مشتریانی قرار می گیرد که برای توسعه مداوم بازخورد ارائه می دهند.

مدل MVP به کنترل محدوده پروژه کمک می کند و بر عملکرد اصلی تمرکز می کند. این موضوع به موضوع کلیدی مطرح شده توسط حسابرس کل می پردازد.

محتوای مقاله

همچنین به محدود کردن ریسک‌های مالی از طریق اجرای مرحله‌ای و کاهش هزینه‌های اولیه در مقایسه با پروژه‌های پیشنهادی کاملاً توسعه‌یافته کمک می‌کند. علاوه بر این، انعطاف‌پذیری بیشتری برای رسیدگی به اولویت‌های جدید ایجاد شده است و تغییرات را می‌توان به طور موثر در اجرای پروژه ادغام کرد.

مدل MVP با موفقیت در شیوه های تدارکات دولتی توسط وزارت امور کهنه سربازان ایالات متحده (VA) در نوسازی مزایای جانبازان استفاده شده است. VA در ابتدا بر ارائه خدمات مورد نیاز به جانبازان، جمع آوری بازخورد کاربران و نظارت بر عملکرد متمرکز بود. مهمتر از همه، این پروژه در حد بودجه باقی ماند، عملکردهای اصلی را ارائه داد، بازخورد کاربران را در نظر گرفت، و امروز به نه میلیون سرباز آمریکایی خدمت می کند.

3). ساختن دانش فناوری اطلاعات خود

موضوع دیگری که توسط AG در همه این موارد مطرح شده است، نیاز به بهبود شایستگی دیجیتال در خدمات عمومی کانادا است. برای از بین بردن این شکاف، باید پیش بینی هایی برای افزایش حمایت های آموزشی و حرفه ای برای کارمندان دولت ایجاد شود.

دوره های صلاحیت دیجیتال باید به فهرست موسسات آموزشی اجباری وزارت دارایی برای کارمندان دولتی درگیر در پروژه های فناوری اطلاعات اضافه شود. برای استفاده بهینه از منابع موجود، توصیه می شود از آکادمی دیجیتال ارائه شده توسط دانشکده خدمات عمومی کانادا استفاده کنید.

محتوای مقاله

آکادمی دیجیتال در حال حاضر مجموعه ای از دوره های مرتبط با صلاحیت دیجیتال و تدارکات را ارائه می دهد. با این حال، ارائه پیشنهادهای پیشرفته تر در همه زمینه ها مفید خواهد بود.

4). پاداش عملکرد بهبود یافته

معاونان وزیر باید به تمرین بهتر و دستیابی به موفقیت بیشتر در تدارکات فناوری آینده تشویق شوند. بنابراین، حقوق سالانه باید با موفقیت پروژه فناوری اطلاعات مرتبط باشد.

این امر به آنچه حسابرس کل و دیگران بارها به عنوان مسئولیت پراکنده و توجه ناکافی رهبران سطح اجرایی به این پروژه ها اشاره کرده اند، می پردازد. دولت می‌تواند این روند را با ارسال یک سیگنال قوی مبنی بر اینکه موفقیت پروژه‌های فناوری اطلاعات اولویت اصلی در داخل و بین سازمان‌های فدرال است، معکوس کند.

به نظر می‌رسد تاریخ نشان می‌دهد که تهیه و پیاده‌سازی سیستم‌های جدید فناوری اطلاعات در دولت فدرال به‌عنوان بخش فنی مدیریت عمومی تلقی می‌شود. در واقع موفقیت این پروژه ها جوهره مشروعیت دولت است. مردم به طور فزاینده ای به مزایا و خدمات دولت فدرال منحصراً به صورت آنلاین یا الکترونیکی دسترسی پیدا می کنند – روزهایی که اکثریت گسترده و رو به رشد فرم ها از طریق پست ارسال می شدند، گذشته است.

محتوای مقاله

اطمینان از اینکه دلارهای مالیاتی برای ارائه رابط‌های با کیفیت و مقرون به صرفه بین شهروندان و دولتشان استفاده می‌شود، باید به عنوان اولویت اصلی در قرن بیست و یکم تلقی شود.

جورج آمریکا-آبوزفین کارشناسی ارشد مدیریت دولتی در دانشکده مطالعات سیاست، دانشگاه کینگز است. توماس گویر کارشناسی ارشد مدیریت دولتی در دانشکده مطالعات سیاست، دانشگاه کینگز است. سارا حمسی یک پرستار ثبت نام شده و دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت دولتی در دانشکده مطالعات سیاست دانشگاه کینگ است. سالی دوقلو یک پرستار ثبت نام شده و دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت دولتی در دانشکده مطالعات سیاست دانشگاه کینگ است.
کوکول ساتیاپالان کاندیدای کارشناسی ارشد مدیریت دولتی در دانشکده مطالعات سیاست دانشگاه کینگ است و برای خدمات عمومی انتاریو به عنوان مشاور سیاستگذاری کار می کند.

توصیه‌های این مقاله از سوی تیم برنده مدال طلا در مسابقات سالانه ملی پرونده مدیریت دولتی که توسط انجمن برنامه‌های مدیریت دولتی کانادا (CAPPA) و موسسه مدیریت دولتی کانادا (IPAC) سازماندهی شده است، ارائه شده است. تجدید چاپ از گزینه های سیاست، حامی مسابقه.

محتوای مقاله