او شماره 1 است: دوران کالب ویلیامز بلافاصله شروع می شود


کالب ویلیامز از جهات مختلف شماره 1 است.

انتخاب دور اول خرس‌ها نه تنها اولین انتخاب کلی در درفت پنج‌شنبه شب NFL بود، بلکه او در نمودار عمق نیز شماره 1 است.

خوب یا بد، خرس‌ها قصد ندارند مانند انتخاب‌های دور اول قبلی میچ تروبیسکی (شماره 2 در مجموع در سال 2017) و جاستین فیلدز (شماره 11 در سال 2021) با ویلیامز شاگردی کنند. با حضور تایسون باجنت و برت رایپین در جلو، ویلیامز در لحظه ورود به سالن هالاس، شماره 1 نمودار عمق خواهد بود.

این روندی بوده است که در سال‌های اخیر کوارتربک‌ها به عنوان شماره 1 انتخاب شدند. از زمان متیو استافورد در سال 2009، 9 بازیکن از 11 کوارتربک که در مجموع به عنوان شماره 1 انتخاب شده اند، در هفته اول شروع شده اند، از جمله چهار بازیکن آخر (برایس یانگ از پانترز در سال 2023، ترور لارنس از جگوارز در سال 2021، جو بارو از بنگال ها در سال 2020 و کاردینال ها). کیلر موری در سال 2019.

استثناها بیکر میفیلد از براونز هستند که قبل از شروع بازی 3 در سال 2018 برای دو بازی پشت سر تیرود تیلور تازه کار قرار گرفت و جارد گاف از رامز که در سال 2016 پشت کیس کینوم تازه کار نشسته بود، قبل از شروع در بازی دهم.

استثناهایی مانند میفیلد و تیلور در واقع قانون 20 سال پیش بودند. JaMarcus Russell از Raiders (بازی 16 در 2007)، Alex Smith از 49ers (بازی 5 در 2005) و Eli Manning از Giants (بازی 10 در 2004) پشتیبان هایی برای شروع فصل های تازه کار خود بودند. و در سال 2003، کارسون پالمر بنگال حتی یک بازی را به عنوان یک تازه کار انجام نداد، آخرین انتخاب شماره 1 کلی بود که اصلاً به عنوان یک تازه کار بازی نمی کرد.

زمانه تغییر کرده است، و اهمیت داشتن یک کوارتربک «فرنچایز»، تیم‌ها را مجبور می‌کند تا برای توسعه همه کوارتربک‌های دور اول – نه فقط آن‌هایی که ابتدا پیش‌نویس شده‌اند، عجله کنند. اما نتایج در بهترین حالت متفاوت است و باید دید که آیا این ایده خوبی است که فوراً به عنوان یک مبتدی بازی کنید یا خیر.

برای صبر چیز دیگری هم باید گفت. احتمالا تصادفی نیست که آرون راجرز از Packers و Patrick Mahomes از Chiefs پس از نشستن پشت سر بازیکنان کهنه کار به عنوان تازه کار، به سرعت تبدیل به کوارتربک های آینده تالار مشاهیر شدند. در واقع، راجرز سه سال پس از برت فاور از 2005-2007 منتظر ماند. در سال 2017، ماهومز پشت سر کهنه کار الکس اسمیت (که خودش انتخاب شماره 1 بود) نشست.

اما کار کرد زیرا هم راجرز و هم اسمیت در حملات بزرگ برای مدافعان ثابت صف می‌کشیدند – وضعیت مربیگری بسیار خوبی. پکرز دوباره با جردن لاوم تلاش کرد، که دو فصل پشت سر راجرز در خط حمله مت لافلور نشست. پس از شروعی متزلزل، لاو در اولین فصل خود به عنوان استارتر به یک ستاره تبدیل شد و با 32 تاچ داون و 11 قطع توپ و امتیاز 96.1 پاس، 4159 یارد را پاس کرد.

خرس‌ها، تحت هدایت جان فاکس، این روش مربیگری را با تروبیسکی در سال 2017 امتحان کردند، و او را به عنوان کوارتربک شماره 3 پشت سر مایک گلنون و مارک سانچز در هنگام افتتاح کمپ تمرینی تبدیل کردند. تروبیسکی سانچز را برای کسب عنوان پشتیبان شکست داد، سپس در بازی پنجم پس از هشت باخت گلنون در چهار بازی اول، کنار رفت.

با مت ناگی – که هماهنگ کننده تهاجمی چیفز در زمانی که ماهومز تازه کار بود – خرس ها برنامه تمرینی فیلدز را دوباره امتحان کردند و اندی دالتون کهنه کار را به ترکیب اصلی قراردادند. فیلدز در هفته 3 پس از مصدومیت دالتون در بازی قبلی شروع کننده شد و در نهایت 10 بازی را به عنوان یک تازه کار شروع کرد و دالتون دو بار جایگزین او به عنوان استارتر شد.

همانطور که معلوم می شود، طبق گفته تازه کاری که آن را نیز یاد می گیرد، برنامه آموزشی در توسعه جرم (یا غیر استاندارد) به خوبی کار نمی کند.

در عوض، خرس ها سعی کردند به ویلیامز پشتیبانی تهاجمی را ارائه دهند که نه تروبیسکی و نه فیلدز به عنوان یک تازه کار از آن برخوردار نبودند. ویلیامز با دریافت کننده های گسترده کینان آلن و دی جی مور، کول کیمت، کول کیمت، دونده به عقب، دی آندر سویفت و بازیکن بالقوه خط حمله دور اول 2023 دارنل رایت، شروع خوبی برای فصل تازه کار خود دارد.



دیدگاهتان را بنویسید